Durak, Türk edebiyatında genellikle manzum eserlerde ara mısralarda kullanılan bir sözcük veya söz kalıbıdır. Durak, "durmak", "kesmek", "duraklamak" anlamlarına gelir. Manzum eserlerde, cümle aralarında veya bir beyitin bitiminde, mısralar arasında duraklamayı sağlar.
Durak kullanımı, Türk edebiyatında hem divan edebiyatı hem de halk edebiyatında yaygındır. Divan edebiyatında Arapça ve Farsça kökenli eserlerde duraklar genellikle ‘vesareti l-sehre’ olarak bilinirken, halk edebiyatında ise "ayak" olarak adlandırılır. Durak, şiirin ritmi ve okunabilirliğini etkiler. Bu yüzden büyük önem taşır.
Durakların kullanımı dönemlere, şairlere, şiir türlerine, şiir tarzlarına göre değişiklik gösterebilir. Bazı şairler, “düz” bir dil ve biçim kullanırken bazıları daha süslü bir dil kullanıp birbirinden farklı durak kalıpları oluşturabilirler.
Özetle, durak; şiirde cümle veya mısralar arasında yapılan kesinti, ara nokta olarak kullanılan bir kelime veya kelime öbeği olarak bilinir.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page